stage stage stage

Vorige week zijn er 2 leerkrachten vanuit Nederland aangekomen om langs de stages te gaan van alle Nederlandse PABO-studenten. Vorige week maandag kwamen ze meteen een les bij mij kijken. Ik moest van mijn mentor een taalles geven (want die stond op de planning). Samen met mijn huisgenoten heb ik toch nog een leuke les kunnen voorbereiden.
Maandag om 8u kwamen de leerkrachten, we waren bezig met de weekopening. Na een praatje hoorde ik dat ze al vroeg bij mij kwamen kijken. Voor die tijd ben ik gaan lezen met 4 leerlingen (dat is voor mijn onderzoek). Toen ik terug kwam moest ik meteen met mijn les beginnen. Ik stelde de mannen voor en begon. Maar er was iets vreemds; de leerlingen waren zo rustig… ze luisterde goed, ik hoefde maar 1 keer te waarschuwen en gingen netjes aan het werk. Hierdoor kon ik mijn les perfect geven maar voelde het toch niet helemaal goed. Bij het nabespreken heb ik dit ook aangegeven. De leerkracht vertelde dat het heel vaak gebeurt; de leerlingen worden omgekocht. Ik had die dag een dubbel gevoel; fijn dat mijn les goed ging (het werd namelijk ook gefilmd) maar het was geen dag zoals altijd…
Die middag hebben we nog met alle PABO-studenten wat gedronken en afgelopen dinsdag zijn we uit eten geweest. Dat was voor de rest allemaal erg gezellig.

Afgelopen maandag liep ik naar het lokaal om mijn tas weg te zetten. Een leerling kwam naar me toe om te zeggen dat ze geduwd was en daardoor was gevallen op de grond. Ze had pijn aan haar kin. Ik keek naar haar kin en zag een flinke vleeswond; het moest duidelijk gehecht worden. Ik liep rechtstreeks met haar naar de directrice om te zeggen dat het gehecht moest worden. Ze zei dat ik het eerst schoon moest maken. Ik liep met haar het toilet en pakte een doekje om het schoon te maken. De leerling kwam een beetje suf over dus ik liet haar even zitten op een stoel. Daarna liep ik naar de directrice, zij ging het ontsmetten met pure alcohol. Ze zei dat het waarschijnlijk zou gaan prikken. In de tussentijd heeft ze mijn hand nog niet los gelaten, ik zei dat ze best mocht knijpen in mijn hand. Ze gaf geen kick! Ik vertelde nog een keer dat het naar mijn mening gehecht moet worden. De directrice vroeg hoe het kwam en het meisje vertelde het halve verhaal, ik maakte het daardoor voor haar af. De directrice vroeg wie haar had geduwd en dat meisje werd erbij gehaald. In het hok van de directrice werd de moeder van de dader gebeld, gezegd dat het gehecht moest worden en dat de moeder voor de kosten moest opdraaien. Daarna pakte ik mijn tas en werd de taxi gebeld. Samen met de RT leerkracht (eerst wilde ze mij alleen met haar laten gaan, maar dat zag ik niet zo zitten) gingen we naar de spoedeisende hulp om het te laten hechten. Het was redelijk dichtbij de school en we konden meteen de gegevens doorgeven. We hoefden nog geen 5 minuten te wachten of we werden geholpen; binnen een minuut werd de bloeddruk, koorts gemeten en gegevens verduidelijkt. Het meisje as voor het eerst in een ziekenhuis en wist niet wat er met haar gebeurde. Daarna mochten we een andere kamer binnen. Daar kwam een Nederlandse co op ons af en deze was voor het eerst aardig tegen het meisje. Ze gaf overal beleefd antwoord op. Toen de co weg was vroeg ik nog een keer aan de leerlingen of ze geen hoofdpijn had, omdat ze een beetje suf over kwam. Ze gaf aan dat ze wel hoofdpijn had. Ik vertelde het tegen de dokter en ze moest gaan liggen met haar kin omhoog. Ze kreeg een verdoving (3 kleine prikjes). Het ziekenhuis zag er niet schoon uit, en lagen allemaal papiertjes op de grond, spinnenwebben in de lucht en er kwamen steeds mensen binnen met een doekje om de kar schoon te maken. Het meisjes keek vaak waar ik was, ik ging boven haar staan zodat ze mijn hand vast kon houden en zag dat ik er was. Opvallend was ook dat haar moeder nog steeds niet gebeld was. Ze kreeg 1 hechting en een paar pleisters op haar kin. Daarna mochten we gaan. Met de taxi terug naar school. Terug op school werd de moeder van de leerling gebeld, maar zij lag te slapen. De leerling gaf aan dat ze wel op school wilde blijven. We liepen terug naar de klas. Er werd gezegd dat de hechtingen er over een week uit moesten gehaald worden door de huisarts en vanavond een schone pleister.
De volgende dag kwam ze op school met nog steeds de vieze pleister op haar kin. `s Middags heb ik mijn eigen pleister erop geplakt. Het kind schaamde zich er erg voor waardoor ze de hele tijd met haar hand voor haar kin loopt. `

Dinsdag was het educatieve schooluitje; naar Groningen (een klein dorp; 45 min rijden). De leerlingen komen op school en de dag begint gewoon; de leerkracht is te laat en de vlag wordt gehesen. Wanneer iedereen zit vertel ik dat we gaan beginnen met een plasronde. Alle leerlingen gaan naar de wc. Groep 3b zou ook mee gaan maar vanwege te weinig betaalde leerlingen gaat het niet door. Wanneer de bus er is gaan we meteen in de bus zitten, er missen 4 leerlingen. Een leerling is door de directrice naar huis gestuurd; zij was te vaak te laat. De andere 3 leerlingen, waarvan 2 al betaald hadden, wist niemand wat van af maar werden ook niet gebeld. Alle 21 leerlingen moesten de bus in stappen en er ging 5 man begeleiding mee (groepsleerkracht, 2 stagiaires, de bibliotheekjuf en de handvaardigheid leerkracht). Halverwege werd een leerling misselijk en moest over geven, er kwam alleen maar drinken uit, waarschijnlijk teveel zoetigheid gedronken. De bus werd niet gestopt en de leerling moest blijven zitten. Uiteindelijk gaf ik hem een stuk wc papier om zijn mond mee af te vegen en gaf Sandra hem een kauwgompje. De andere leerlingen waren heel lief voor hem! Zij gingen echt voor hem zorgen, de stoere jongens haalde een wc-papiertje over zijn voorhoofd. Ik vroeg hoe lang het nog rijden was, anders moeten we misschien even stoppen, maar ze wisten niet hoe lang het nog rijden was. Gewoon gaan. 10 minuten later kwamen we aan. Uitgestapt uit de bus liepen we naar een E.B.G.S. school die we zagen. We stelde ons voor aan de directeur en gingen langs een andere 3e klas. We moesten samen een liedje zingen (over god) en daarna moest onze klas iedereen een hand geven. Daarna was het pauze en gingen we naar buiten. Onze leerlingen kochten ook eten en gingen spelen. Na de pauze en wat foto`s die een leerling gemaakt heeft gingen we weg van de school. We liepen langs het water (waar de leerkracht om de 5m stopte zodat een leerling een foto van haar kon maken! Dat ging de hele dag door; bizar.) Na 5 minuten lopen zei de leerkracht dat de leerlingen moe waren en dat het tijd was om te pauzeren. Alle leerlingen gingen zitten terwijl de leerkracht naar de winkel ging. Er werd opnieuw van alles gekocht en gegeten; snoep, fris allemaal zoetigheid maar ook loempia`s en patat. De andere 2 leerkrachten hebben we vanaf toen niet meer gezien; zij liepen door. Na 15 min zitten liepen we door naar een plein. Daar gingen we met de burgemeester even snel op de foto en toen liepen we een rondje langs alle kleine monumenten op het plein. Daarna gingen we bij de andere 2 leerkrachten zitten die bij een leeg huisje zaten. We konden bij hun aanschuiven en wachtte totdat het tijd was om opgehaald te worden. Om 12.45 waren we thuis en konden we meteen naar huis gaan.
Achteraf; naar mijn idee hebben de leerlingen niets geleerd van vandaag en was het echt zonde…!

Vrijdag was er een paasviering op school; daar moest ik echt bij zijn! Ik kwam op school en er werd met de hele school geopend; het schoolkoor zong 2 liedjes en we moesten alles iedereen bedanken voor god. Daarna moesten de leerlingen papieren paaseieren zoeken op het erf. Het was een grote chaos! Niemand wist wanneer wie aan de beurt was. Uiteindelijk mocht iedereen terug naar de klas behalve de mensen met een papieren ei. De leerlingen met een ei mochten die gaan verven bij de tafels. Ik ging daar staan om te helpen, mijn mentor ging naar de winkel voor ijs waardoor alle leerlingen over bleven en moesten niksen. Uiteindelijk was alles en iedereen geregeld en zaten we in de klas. Het eten werd uitgedeeld (pasta salade) en om 9.45 had eindelijk iedereen eten; maar het was pauze. In de pauze at iedereen door en ging daarna naar buiten. Na de pauze was er geen programma meer en moesten de leerlingen zichzelf vermaken met niks… op mijn laptop liet ik de foto`s zien van Groningen en ik las een boek voor, maar een hele middag vermaken is lang… de leerlingen werden vervelend en mijn mentor nog bozer. Ze kregen nog veel meer snoep en vla die dag. Tot 12.40 moesten de leerlingen zichzelf vermaken; heel zielig.

Naast stage heb ik het momenteel rustig. Jose was afgelopen weekend 4 dagen naar het binnenland, waar ik al was geweest en sinds dinsdag slaapt ze hier bij ons in huis. Aangezien ze al veel had gedaan hebben we het deze week rustig; shoppen, marktjes etc. Maandag gaat ze mee naar stage en dinsdag moet ze alweer naar huis…